Σήμερα, σήμερα δωσ’ μου να πιω.
Τ’ αύριο, τ’ αύριο δεν είναι εδώ.
Σήμερα, σήμερα πάρε κι εσύ,
μέσα από τα χέρια μου νερό και ζωή.

Κι αν μας τάζουν πηγές άλλων κόσμων ξανά
πως χτυπάει η καρδιά μας στα δικά μας νερά!
Κι αν μας τάζουν χρυσάφι, το ξέρεις κι εσύ
πως εκεί ποτέ δεν σώθηκε κανείς.

Σήμερα, σήμερα δωσ’ μου φιλί
τ’ αύριο, τ’ αύριο είναι νησί,
που όλο το φτάνουμε όμως μετά,
χάνετ’ άπ’ τα μάτια μας ξανά.

Σήμερα, σήμερα δωσ’ μου να πιω
τ’ αύριο, τ’ αύριο δεν ειν’ εδώ.
Σήμερα μάτια μου, αύριο κανείς
δεν θα μας γνωρίζει, θα το δεις.