Δεν πέταξα μακριά από τα λάθη
Δεν ξέφυγα απ’ τον πόνο κανενός
Μικρές πατημασιές μεγάλα πάθη
Σε κάθε μου εκπνοή βαρύς καπνός

Κι αν σου ‘πα δυο αλήθειες ήταν ψέμα.
Κι αν μου πες ένα ψέμα, τι μ’ αυτό;
Στις φλέβες μας κυλάει ξένο αίμα,
αθώων συγγενών και πειρατών.

Στις φλέβες μας κυλάει ξένο αίμα
Το πιο δικό μας αίμα είν’ αυτό
Κι αν σου ‘πα δυο αλήθειες ήταν ψέμα
Κι αν μου ‘πες ένα ψέμα, τι μ’ αυτό;

Δε γλίτωσα απ’ το πιο γλυκό μαχαίρι
κι εκείνα που φοβήθηκα πολύ,
με βρήκαν πάντα μέρα μεσημέρι.
Σαν σφαίρα πάνω που ’χα αφεθεί.

Κι αν σου ’πα πως δε φταίω ήταν ψέμα
Κι αν μου ’πες ότι φταις, ψέμα κι αυτό.
Στις φλέβες μας κυλά το ίδιο αίμα,
αθώων συγγενών κι αμαρτωλών.