Περασμένες μου αγάπες μέσα στην καρδιά μου στάχτες
Τίποτα δεν έχει μείνει ό,τι ανοίγει πάντα κλείνει
Κάνει ο χρόνος τα δικά του Τα μικρά τα θαύματά του
Το αντίδοτο στον πόνο οι σοφοί το λένε χρόνο
και δε σε αφήνει μόνο

Άιντε βάλτε να τα πιούμε να ξαναερωτευτούμε
Να 'ρθούνε τα κάτω πάνω στο νεφίσι μας απάνω
Άιντε βάλτε να τα πιούμε να ξαναερωτευτούμε
Η ζωή δε μετανιώνει γιατί γρήγορα τελειώνει

Περασμένες μου αγάπες της καρδιάς μου αυταπάτες
Στο μηδέν από τα πάντα τα όνειρά μου σε μια τσάντα
Σ' ένα δρόμο πάντα μόνος πουθενά ο τροχονόμος
Να μου πει πώς να βαδίσω να μην την ξαναπατήσω
και γυρίσω πάλι πίσω —