Στέκομαι εδώ και πάλι πίσω μου έρχονται κι άλλοι
Σαν τα μυρμήγκια σκάψαμε ετούτο το κανάλι
Σ’ αυτήν εδώ τη γούβα Μεσόγειος λακκούβα
Καράβια πάνε κι έρχονται απ’ τον καιρό του Ιούδα
Σύνορο λέει μυρίζει, τείχη η Ευρώπη χτίζει
Μα η Μεσόγειος μας ενώνει και δε μας χωρίζει
Μοσχοβολά το βράδυ, σκόρδο μαζί και λάδι
Κι ένα κλωνί βασιλικό τινάζει στο σκοτάδι
Αλγέρι και Σεβίγια, αλλά λιμάνια και ίδια
Κι ύστερα πάλι Βηρυτό, Περαία, και Μαρσίγια
Και άκου και τα νέα, το έθνος κι η σημαία
Φαντασιακές κατασκευές είναι και φευγαλέα


Πάντα μισούσα τα σύνορα
Έτσι κι αλλιώς είναι εφήμερα
Μαζί κι αυτούς που τα ορίζουν
Ανθρώπους χωρίζουν
Τα άντερα μου γυρίζουν

Los pajaros y las flores
Son de todos los colores
Y Cruzan libres la tierras
No tienen fronteras
Ni llevan banderas

Kαι πες μου τι έχει γίνει στη Δαμασκό στη Σμύρνη
Στο Μέχικο Frontera Norte και στην Παλαιστίνη
Για πες μου και τι μένει Ιράκ και Yεμένη
Όλοι δικοί κι όλοι ξένοι σ’ αυτήν την οικουμένη
Στο λέω με λίγα λογία ο πόλεμος κι η φτώχεια
Κι αυτά που βλέπεις δεν είναι παρά τα πρωτοβρόχια
Έχεις αφηνιάσει πετσόκοψες τα δάση
Πίνεις πετρέλαιο και τρως χρυσό να σε χορτάσει
Και τώρα ποιος μας πιάνει καύσωνα στο Όσλο κάνει
Κι ανεμορούφουλα στην Κέρκυρα μες το λιμάνι
Ξεκίνα μάζευέ τα σου λέω γάμησε τα
Ακόνισες και στο λαιμό σου έβαλες τη φαλτσέτα
Και τώρα άντε γεια σου μέχρι με τη σειρά
να πας κι εσύ να περάσεις κείνα τα σύνορά σου

Πάντα μισούσα τα σύνορα
Έτσι κι αλλιώς είναι εφήμερα
Μαζί κι αυτούς που τα ορίζουν
Ανθρώπους χωρίζουν
Τα άντερα μου γυρίζουν

Los pajaros y las flores
Son de todos los colores
Y Cruzan libres la tierras
No tienen fronteras
Ni llevan banderas