Όσο έκανα πως δεν το βλέπω
φωσφόριζε και εμφανιζόταν
όσο πλησίαζα κοντά του
το φάντασμα απομακρυνόταν

Θα περιμένω λίγο ακόμη
ο αέρας παίζει με τις στάχτες
μεγάλοι σιωπηλοί μου δρόμοι
αμίλητοί μου καταρράκτες

Αυτό το δρόμο με ένα φίλο
τον ζωγραφίζαμε επί χρόνια
πάντοτε ανάβαμε έναν ήλιο
προτού ξαπλώσουμε στα χιόνια

Ρωτούσε τι σημαίνει ήττα
ρωτούσα τι σημαίνει νίκη
έλεγε όλα είναι δικά μας
μα τίποτα δε μας ανήκει

Θα περιμένω λίγο ακόμη
ο αέρας παίζει με τις στάχτες
μεγάλοι σιωπηλοί μου δρόμοι
αμίλητοί μου καταρράκτες