Πώς γνωριστήκατε, λοιπόν;
Αν, όπως λέτε, γνωριστήκατε.

Την ώρα που τα βόδια έβοσκαν τις αχηβάδες του ήλιου,
το οροπέδιο άχνιζε
κι από το Μπόροχο έφτανε μια μυρωδιά από κεραμίδι που ψηνόταν.

Είχαμε κρύψει τις καρδιές μες στις οπλές των κοπαδιών
φασκιωμένες, πετρωμένες,
ρημαγμένες,
κι ήμασταν ο καθένας ένα
με μια ανυπαρξία εαυτού.

Τα ζώα μπλέχτηκαν,
τα ζώα χόρεψαν,
τέλος,
μας άφησαν γυμνούς.

Άλλη καταφυγή
δεν είχαμε

απ’ το
να γνωριστούμε.