Τον έρωντά σου τραγουδώ στον τοίχο απού κοιμάσαι
και τα πελέκια σπάσανε μα εσυ δεν συγκινάσαι

Στο παραθύρι πρόβαλε καθημερινή μου σκέψη
ν'αντιφεγγίσει το στενό κι ο νους μου να μερέψει

Στο παραθύρι πρόβαλε του Μάρτη μανουσάκι
να πάρει μόσχο η γειτονιά και φέξη το σοκάκι

Στο παραθύρι όντε σταθείς να δέσεις τα μαλλιά σου
γίνονται οι πελεκόπετρες το κάδρο τσ'ομορφιάς σου