Αφήνω τον Παράδεισο
και στο σκοτάδι μπαίνω,
χίλια σκαλιά στην άβυσσο
κι ακόμα κατεβαίνω.
Να πέσω μες στην κόλαση
και στ’ αναμμένο λάδι,
δικιά μου η απόφαση,
δικό της το σημάδι.

Για την τρελή που αρνήθηκε
το στρώμα που κοιμήθηκε,
πίνω φωτιά το Σάββατο
παρέα με το θάνατο.
Για την τρελή που αρνήθηκε
το στρώμα που κοιμήθηκε,
πίνω φωτιά και ντρέπομαι
ακόμα που τη σκέφτομαι.

Περνάω στο παράλογο,
τη λογική στραγγίζω.
άλλο εσείς κι άλλο εγώ
κι απόψε ξεστρατίζω.
Να πέσω μες στην κόλαση
και στ’ αναμμένο λάδι,
δικιά μου η απόφαση,
δικό της το σημάδι.