Κάποιες φορές την νύχτα ακούω κύματα
Είναι η φωνή σου που έκρυψα σε ήχους
Σε μελωδίες κλαίει και σε ποιήματα
Φυλακισμένη βρέθηκες σε στίχους

Άλλες φορές την νύχτα ακούω βήματα
Μ’ ακολουθεί η σκιά σου μεθυσμένη
Παραπατάει σε νότες και σε ρήματα
Κι η αγκαλιά μου ακόμα περιμένει

Κάποιον χειμώνα ήμουνα αθάνατος
Μα ο έρωτας μοιραίο είναι τραύμα
Όσο κοντά μου σύρθηκε ο θάνατος
Τόσο η ζωή μεγάλο έμοιαζε θαύμα

Αν μ’ αγαπούσες τότε δεν κατάλαβα
Αν μου’ κανες την τελευταία χάρη
Απ’ το φιλί σου ήπια και μετάλαβα
Κι έφτιαξα το τραγούδι του Γενάρη

Τόσες αγάπες μες τα νυχτοπάζαρα
Είδα γενναίους έρμαια της λύπης
Γιατί οι δειλοί συχνά κρατούν τα λάβαρα
Μα ένας νεκρός η αιτία κάθε νίκης

Σ’ ένα τραγούδι απόψε σ’ αναζήτησα
Ευλογημένοι όσοι πληγωθήκαν
Απ’ τον Θεό μονάχα ένα ζήτησα
Να συγχωρέσει όσους φοβηθήκαν