Όπου και να ρώτησα κανείς δεν ξέρει
που σε πήγανε οι δρόμοι,
γράψανε αγνώστου διαμονής στο γράμμα
δίπλα στ’ όνομα σου οι ταχυδρόμοι.

Χρόνια περιμένω να φανείς
έφυγες μα σ’ αγαπώ ακόμα,
βάσανο μακριά σου η ζωή, καημέ μου,
πίκρα το τραγούδι μου στο στόμα.

Τα’ όνομα σου λέω τις βραδιές στους δρόμους
μα η φωνή μου δεν σε φτάνει
ψάχνω σ’ όσες ζήσαμε στιγμές για να βρω
ποιο είναι το κακό που σου ‘χω κάνει.

Χρόνια περιμένω να φανείς
έφυγες μα σ’ αγαπώ ακόμα,
βάσανο μακριά σου η ζωή, καημέ μου,
πίκρα το τραγούδι μου στο στόμα.