Πόσοι ζούνε σαν κι εμένα
με τα μάτια δακρυσμένα,
έρημη που τριγυρίζω
δίχως τίποτα να ελπίζω.
Πόσοι ζούνε σαν κι εμένα
με τα μάτια δακρυσμένα.

Γκρίζος γίνεται ο κόσμος
όταν κάποιος μένει μόνος,
όταν χάνει μια αγάπη
έχε συντροφιά το δάκρυ.

Όσοι σήμερα χωρίσαν
σαν κι εμένα και δακρύσαν,
στ’ άδειο σπίτι μέσα μόνη
να με τυραννούν οι πόνοι.
Όσοι σήμερα χωρίσαν
σαν κι εμένα και δακρύσαν.

Γκρίζος γίνεται ο κόσμος
όταν κάποιος μένει μόνος,
όταν χάνει μια αγάπη
έχε συντροφιά το δάκρυ.