Την καρδιά μου την πέθανες
δάκρυ μου έκανες τις ελπίδες,
όσα πλάι σου κέρδισα
όλα τα μέτρησα σε ρυτίδες.

Ότι ζούσα στα ψέματα μου πες
μα σ’ έμαθα κι εσένα
προτιμώ όπως ήμουνα
για αυτό ξανάρχισα απ’ το ένα.

Επιστρέφω στο ψέμα που ζούσα,
επιστρέφω στον κόσμο ξανά,
η ζωή που μαζί σου περνούσα
σαν πληγή που δεν κλείνει πονά.

Τα δικά σου τα όνειρα
δεν είχαν νόημα στη ζωή μου,
οι πληγές που μου άφησες
μείναν αγιάτρευτες στο κορμί μου.

Σε θυμάμαι που έλεγες
ότι θα μ’ έβγαζες απ’ το ψέμα
όμως έπαθα κι έμαθα
για αυτό ξανάρχισα απ’ το ένα.

Επιστρέφω στο ψέμα που ζούσα,
επιστρέφω στον κόσμο ξανά,
η ζωή που μαζί σου περνούσα
σαν πληγή που δεν κλείνει πονά.