Παρασύρθηκα κι απόψε
και σε βρήκα στο κατώφλι μας να κλαις,
έχεις δίκιο να μου λες
πως οι συνήθειες μου αυτές είναι κακές.

Υποφέρεις από υποψίες
μα το ξέρεις έχω αδυναμίες
μέσα μου πολλές.

Έχω ελαττώματα και τα ξημερώματα
έρχομαι μυρίζοντας κρασί
κι αν δε είμαι φρόνιμος
ο δεσμός μου ο μόνιμος
είσαι αγαπούλα μου εσύ.

Άλλο είναι η αγάπη
κι άλλο τα στραβοπατήματα μου αυτά,
η καρδιά μου σ’ αγαπά
μα για να κόψω τα παλιά είναι αργά.

Όπως είμαι θα με συνηθίσεις
γιατί εμένα πριν με αγαπήσεις
με ήξερες ήξερες καλά.

Έχω ελαττώματα και τα ξημερώματα
έρχομαι μυρίζοντας κρασί
κι αν δε είμαι φρόνιμος
ο δεσμός μου ο μόνιμος
είσαι αγαπούλα μου εσύ.