Στην Άνω Τούμπα βράδιασε
σαν ανηφόρησα για σε
κι όπως τα ‘χαμε ειπωμένα
στήθηκα και περίμενα.

Ήπια και κάνα δυο μισές
αλλά μου την κοπάνησες
κι ενώ τα ‘χαμε μυστικά
τα ‘πες και ρεζιλεύτηκα.

Με είδαν που ‘μεινα και ρεστές
δυο φίλοι ποδοσφαιριστές
περάσανε κι επίτηδες
πολλοί γνωστοί μπετατζήδες.

Και σου το λέω μα το ναι
πως έγινα των σκυλιών ε,
είχαμε μια υπόληψη
και μας την άφησες λειψή.

Είπα για μια στιγμή να ‘ρθω
και μόρτικα να ξηγηθώ,
μα έχε χάρη άμυαλη
που ‘χεις καρντάση μπελαλή.

Αλλά μ’ αυτές σου τις στραβές
για πες μου τι κατάλαβες
γιατί εξαιτίας από σε
η Άνω Τούμπα μ’ έχασε.