Σε μισώ, σε καταριέμαι με τη σκέψη
κι ας το ξέρω πως ποτέ δεν μου ‘χεις φταίξει.

Την αμαρτία μου θα σου την πω
και θέλω αγάπη μου γλυκιά να με πιστέψεις.
Όσο γλυκά κι αν με φιλάς,
όσο πολύ κι αν μ’ αγαπάς
για σένα κάνω συνεχώς ένοχες σκέψεις.

Με τη σκέψη σε σκοτώνω από τη ζήλεια μου
με τη σκέψη πως μου πρόδωσες τα χείλια μου.
Σε μισώ, σε καταριέμαι με τη σκέψη
κι ας το ξέρω πως ποτέ δεν μου ‘χεις φταίξει.

Όταν τα χείλη μας είναι κοντά,
η αγωνία μου καλμάρει και ξεχνιέμαι.
Μα όταν λείπεις μακριά,
από τον ίδιο το βραχνά
αρχίζω πάλι να πονώ, να τυραννιέμαι.

Με τη σκέψη σε σκοτώνω από τη ζήλεια μου
με τη σκέψη πως μου πρόδωσες τα χείλια μου.
Σε μισώ, σε καταριέμαι με τη σκέψη
κι ας το ξέρω πως ποτέ δεν μου ‘χεις φταίξει.