Μικρός καθρέφτης η ψυχή που όλο γυρίζει
μια εικόνα τυλιγμένη στη σιωπή, για δες ραγίζει.
Όνειρα σ’ αδιέξοδα, δρόμοι που θυμίζουν επανάσταση
κι εσύ εκεί στην ίδια διαδρομή σαν πεταλούδα.

Σου το ‘λεγε η μάνα σου χαράματα θυμάσαι
οι άγγελοι δεν ζουν στη γη
το αύριο σ’ αυτούς μην το χρεώσεις.

Φεγγάρια οι αγάπες αν ρωτάς,
σε κόκκινο ντεκόρ να μας θυμίζουν
όνειρα, αυταπάτες τι ζητάς
το αύριο σ’ αυτό για πάντα φυλακίζουν.

Φεγγάρια οι αγάπες, μην ξεχνάς
σε κόκκινο ντεκόρ θα μας θυμίζουν
όνειρα, αυταπάτες αν κρατάς
στο αύριο το χθες για μας θα φυλακίζουν.

Κλείσε τα μάτια κι ονειρέψου μια πεταλούδα
κι όσα δεν άντεξαν θα ‘ρθουν ξανά σε σένα.
Το δάκρυ της στιγμής μια ζωγραφιά στα σύννεφα
διώξε τον πόνο, πέτα μακριά, πέτα για σένα, μόνο για σένα.

Σου το ‘λεγε η μάνα σου χαράματα θυμάσαι
οι άγγελοι δεν ζουν στη γη
το αύριο σ’ αυτούς μην το χρεώσεις.

Φεγγάρια οι αγάπες αν ρωτάς,
σε κόκκινο ντεκόρ να μας θυμίζουν
όνειρα, αυταπάτες τι ζητάς
το αύριο σ’ αυτό για πάντα φυλακίζουν.

Φεγγάρια οι αγάπες, μην ξεχνάς
σε κόκκινο ντεκόρ θα μας θυμίζουν
όνειρα, αυταπάτες αν κρατάς
στο αύριο το χθες για μας θα φυλακίζουν.