Έχεις κουράγιο να ζεις μακριά από τα όνειρα
– ας σε έδιωξαν εκείνα –
κι έχεις ώμους τιτάνιους ν’ αντέχεις
το βάρος του διωγμού
ως και τη βαρύτερη δειλινή ώρα

Έτσι
που το γι’ αυτό είμαι εδώ
φαντάζει αληθινό
ενώ στα βάθη σου ξέρεις ότι είναι ψέμα
πως είσαι εκεί
γιατί αλλού δεν θα υπήρχες
αγαπημένε φίλε
αλλού δεν θα ’γερνες κι εσύ ως σκιά
καθώς δε θα ’γερνε ούτε η δειλινή σου ώρα

Σ’ αυτό το γέρμα και το βάρος του
κρύβεται η οφειλή ολόκληρης της ύπαρξής σου
Κι αν όχι, πώς θα έκρυβες
την μακάρια ευλογία του Ποιητή δεκαετίες τώρα;