Μη... μη μου μιλάς για εσένα.
Δεν μ’ ενδιαφέρει να σε γνωρίσω.
Μόνο πες μου, εγώ ποιος είμαι;
Άφησε, να καθρεφτιστώ στην ίριδα των ματιών σου
να σε δω να μ’ αποθεώνεις
όπως κανέναν πριν
κι ούτε ποτέ...
Δεν με νοιάζει ποιος είσαι, τι νιώθεις, τι λαχταράς.
Άφησε, να καθρεφτιστώ στο βυθό σου.
Μην θαμπωθείς μονάχα απ’ τη λάμψη μου.
Όσο κι αν πλυθώ στα διαμάντια
κάρβουνο πάντα από κάτω.
Σαν την άβυσσο, μαύρο.