Να με παιδεύεις φανερά
κρυφά να με γιατρεύεις
να κρύβεσαι στα λάθη μου
να με παραμονεύεις

Άκρη στην άκρη σου να ζω
βήμα δικό σου να 'μαι
να πέφτω απ' τα πιο ψηλά
κι όμως να μη φοβάμαι

Εσύ μια λέξη αδιάβαστη
κι εγώ μια λάθος γνώμη
ποιος απ' τους δυο σταυρώνει
τον άλλο δε θα βρεις

Λόγια είναι του καθένα
το φάρμακο είναι ένα
κρυμμένο σε όλα αυτά
που δε θα πεις

Να με πετάς στα σύννεφα
στη γη να μ' αγκαλιάζεις
τα ζόρια μου να ξεγελάς
να με παραμυθιάζεις

Σώμα στο σώμα σου να ζω
και να ξεχνώ τι φταίει
αν είσαι μέσα φωτιά
ή θάλασσα που καίει