Έι φίλε, εδώ είμαστε πάλι· σε τούτο το δωμάτιο
πλατεία ή πλατεία δωμάτιο· αλλά το πως νοιώθει
ο καθείς μετράει. Πάντως του λόγου μου
ασφυκτιώ. Δυο
μέτρα μακριά από σένα κι όμως στριφογυρίζω,
γέρνω και βυθίζομαι μονάχος, ψάλλοντας
το Ένα καράβι παλιό σαπιοκάραβο*
Μου λες, μόνο τ’ άυλο και ο θάνατος πια
στέρεας γη οθόνη είναι.
Το ξέρω- αλλά με τους σεισμούς του γεύομαι
το σώμα μου· το χώμα μου.