Η πόλη χωνεύει τα δρομολόγια του παρόντος χίλιες φορές.
Κι ακόμα χίλιες πάνω στις χίλιες μ’ εκείνο τον θυμό που
ποντάρει η άνοιξη. Όταν τα φυλλώματα βρίσκονται στον
πληθυντικό τους αριθμό. Όπου ο πληθυντικός είναι το
συνώνυμο της ύπαρξης.
Αυστηρή στίξη νευμάτων κατευθύνει τις μέρες. Πλήθος τα
πλήθη κινούν και πληθαίνουν πηγαίνοντας προς τη σύνθεση
μιας αθανασίας ακόμη.
Συγγνώμη για τη φλυαρία, μα θηλυκές είν’ οι λέξεις και
γεννάνε· και γελάνε με τα μεγέθη της μονάδας