Θα κατέβω στη στάση «Ακρόπολη»
με το μετρό νύχτα και τους ταξιδευτές του
που ’χουν ένα χαμόγελο ευτυχίας
προετοιμάζοντας την έξοδό τους.
Θα ανηφορίσω και θα μπω δεξιά
στο μικρό στενάκι
με το όνομα «οδός Ερωτόκριτου».
Υπάρχει ένα δέντρο που φανερώνει την ωραιότητα των σκιών του
ένα παράθυρο της μνήμης μου πάντα ορθάνοιχτο
και ένας φανοστάτης που ρίχνει με τον πιο ερωτικό τρόπο
το φως του σε ένα γιασεμί.
Θαρρώ πως λούζεται ή καίγεται
δεν μπόρεσα ακόμα να ερμηνεύσω το τι.
Εκεί στο πεζούλι, εκεί στο σημείο
που μελαγχολούν τα σαββατόβραδα
θα αναζητήσω τα μάτια σου στην πόλη.
Μαζί με το γιασεμί θα συντριβώ για μια στιγμή
λίγο πριν μετανιώσω που είπα
πως είναι δύσκολο πράγμα η αγάπη.