Έφυγε πρόωρα, έβλεπα όμως
τη φιγούρα του στο πλήθος
αλλά μόλις πλησίαζα χανόταν.
Ανεβαίνοντας στον καπνισμένο δρόμο
τον είδα πάλι, κατάλαβε την αγωνία μου
κι αυτή τη φορά μου μίλησε.
Ψάχνω να βρω το πέρασμα
και χρειάζομαι λίγο χρόνο, μου είπε,
εσύ φύγε, δεν ανήκεις εδώ, συνέχισε
κι εξαφανίστηκε.

Έφυγε στην ώρα της , έβλεπα πάλι
τη φιγούρα της στο πλήθος
αλλά μόλις πλησίαζα χανόταν.
Κάποια στιγμή στάθηκε και μου μίλησε.
Ψάχνω να βρω το πέρασμα του, μου είπε,
εσύ φύγε, δεν ανήκεις εδώ ,συνέχισε
κι εξαφανίστηκε.

Πέρασαν χρόνια κι οι ωροδείκτες σταμάτησαν.
Ένοιωσα το άγουρο βλέμμα του
να με κοιτά και να ακουμπά στον ώμο μου.
Δεν άντεξα να γυρίσω, χάθηκα στο πέρασμα.