Έχω νοιώσει το σώμα τη ψυχή μου ν’ αλλάζει
μ’ αναγκάζει να φεύγω και στα δυο με διχάζει,
ένα χέρι με σπρώχνει με βουλιάζει στο χώμα
δε θυμάμαι, δεν ξέρω, αν υπάρχω ακόμα.

Σε κινούμενη άμμο περπατώ και βουλιάζω
κάνω πίσω να φύγω, μα στο τέλος δειλιάζω
έχω νοιώσει στη νύχτα τη μορφή μου ν’ αλλάζει
και ο δρόμος που παίρνω πουθενά δε με βγάζει.

Δανεική παρουσία η ψυχή μου στο σώμα
μια γελάει, μια κλαίει, περιμένει ακόμα
καληνύχτα μου λέει και μετά προσπερνάει
έχει αρχίσει ο χρόνος, τη ζωή μου μετράει.

Σε κινούμενη άμμο περπατώ και βουλιάζω
τη ψυχή μου χρωστάω κάθε βράδυ την τάζω
η ζωή μου σε κύκλους στη δική σου απουσία
η ψυχή μου στο σώμα δανεική παρουσία.