Τον ακούω
Να κάνει βόλτες
έξω απ’ το δωμάτιο.
Βήματα πάνω-κάτω, πάνω-κάτω
Ξεκινούν
Μετά από λίγο σταματούν
Γυρνούν
και ξαναρχίζουν.
Σαν να μη θέλει ποτέ να φτάσει
Σαν να μην έχει πού να φτάσει
Διασχίζοντας
Τούτο τ’ άδειο τοπίο τ’ απαράλλαχτο
πού ’γιναν τώρα οι μέρες του.