Αυτή η φωνή που με τρομάζει
αυτός ο κόσμος που δεν αλλάζει
λες να μπορέσω να τον δω όπως θα βγαίνω
σ'αυτή τη Γη που εδώ πατώ εδώ να μένω.

Αυτή η τρέλα που με δειλιάζει
αυτή η ζωή που δεν μου ταιριάζει
λες να τη σπάσω σε κομμάτια στο ψυγείο
η να τη βάλω σε μια γυάλα μες σ'ενυδρείο.

Κι αν έξω μόνο μου με βλέπεις μη σε νοιάζει
μοιάζω με ψάρι πλαστικό που δεν αλλάζει
δεν έχω διεύθυνση δεν έχω αριθμό
είμαι γιος του ανέμου μαντάτα φέρνω εδώ
δεν έχω διεύθυνση δεν έχω αριθμό
είμαι γιος του ανέμου μαντάτα φέρνω εδώ
απ'το Λουξεμβούργο.