Όσο πιο πολύ με σφίγγεις τόσο πιο μακριά πηγαίνω
Kι όσο πιο μακριά πηγαίνω τόσο πιο βαθιά ανασαίνω

Το τραγούδι σου με πνίγει είναι κάλπικο στημένο
Το τραγούδι σου είναι λίγο είναι πάντα λυπημένο

Ας διασχίσουμε επιτέλους τον ωκεανό της λύπης
Στις κακοτοπιές του πόνου πες μου τι τ’ ωραίο βρίσκεις

Πέρα απέναντι ίσως βρούμε άλλα αλλιώτικα λιμάνια
Αγκαλιά να τραγουδάμε διάολοι, αγγέλοι και αλάνια

Η ζωή θα ‘ναι σεργιάνι
Πάνω στ’ αφρισμένο κύμα
Μόνο αν πεις σπάω το τζάμι
Μόνο αν πεις όλα είναι κρίμα

Η ζωή θα ‘ναι καράβι
Κι ο αέρας πάντα πρίμα
Μόνο αν πεις σπάω το τζάμι
Μόνο αν πεις όλα είναι κρίμα