Ένα πρωί γλυκό ξύπνησα δίπλα σου
θυμάμαι ακόμα πως…
μυρίζαν τα μαλλιά σου
Κι εσύ μ’ αγκάλιαζες, κι όλο με τύλιγες
με τα εξαίσια
τα μαγικά φτερά σου
Κλείνω τα μάτια μου, κλείνω τα βλέφαρα
βαθειά στην Άβυσσο
βυθίζομαι μαζί σου
Δεν περιμένω πια, δεν ψάχνω διέξοδο
δεν θέλω τίποτα
άλλο από το φιλί σου
Μου ζητάς ν’αρνηθώ
ότι ξέρω και ότι αγαπώ
Με το φως να ενωθώ
σαν σκιά σου κοντά σου να ζω
Κοίταζες μέσα μου, όταν δεν μίλαγες
κι όλα τα χρώματα
είχανε γίνει ένα
Και τότε άξαφνα, οι πόρτες άνοιξαν
δικά μας έγιναν
όλα όσα ήταν ξένα
Κλείνω τα μάτια μου, και σ’ονειρεύομαι
άλλη μιαν Άνοιξη
εδώ στη γη κοντά σου