Όταν θυμάμαι τα παλιά
βαριά αναστενάζω
και στης καρδιάς μου τα κελιά
τις αναμνήσεις βάζω

Μια φυλακή ισόβια
καρδιά είσαι δικασμένη
που χάρη δεν σου δώσανε
της γης οι κολασμένοι

Κι ο δεσμοφύλακας καιρός
αισθήματα δεν έχει
Αφήνει έξω τον φονιά
και μένα δεν αντέχει

Όταν θυμάμαι τα παλιά
καπνίζω σαν φουγάρο
φίλος δεν γίνεται ο καημός
και παίρνει ό,τι γουστάρω

Σημαδεμένη τράπουλα
και τα δικά σου λόγια
ντάμα σπαθί που χάθηκε
σε σκοτεινά υπόγεια