Είναι φορές που νιώθεις βασιλιάς
κι άλλες φορές γυρνάς σα ζητιάνος
αμίλητος γιος της σιωπής.

Η μοίρα σου γραμμένη βαριά
σαν πυρετός στο σώμα καυτός
το φόβο να νικήσεις προσπαθείς
με ύπουλες ουσίες του θανάτου.

Ένας στρατιώτης που πίνει και μεθά
ζόρικες σκέψεις το ποτήρι του φωτιά
στ' όπλο του έπεσε χαράματα με γενναία καρδιά
σαν άγγελος ανοίγει τα φτερά του.

Γιατί φοβάσαι να το πεις καθαρά
τι έχεις και μόνος πλανιέσαι
σε άγονη, καμμένη γη;
Τι κι αν τριγύρω σου δαγκώνουν σκυλιά
στάχτη θα γίνουν όλα και δε φοβάσαι
αν δύσκολα θα ξεχαστούν.