Πρωί τ’ Απρίλη
τα δυο σου τα χείλη
μου λένε θα φύγεις
δεν θα γυρίσεις ξανά

Αέρας φυσά
φωνές του Νοτιά
μη με ξεχνάς
όπου κι αν πας

Έρωτά μου εσύ έγινες πια ξένος

Φωνές και χέρια
πρωινά και νυχτέρια
θα γίνουν τοπία
στης καρδιάς μου τη χώρα

Στερνό το φιλί
στο λίγο το πολύ
στο απλό το βαθύ
όλα για μας

Άιντε μη βλαστίσουν δίσεκτοι χρόνοι
να τολμάς
ν’ αγαπάς
τι κι αν πονάς

Άιντε μη χτιστούνε πέτρινοι χρόνοι
να τολμάς
ν’ αγαπάς
τι κι αν πονάς