Πάλι μου μιλάς με δανεικά
Λόγια δεν καταλαβαίνω
Πάλι μ γεμίζεις το μυαλό με όλα αυτά που αποφεύγω
Που λέτε να αράζουν τα παιδιά
Μου παν θα γυρνάνε ως αργά να δούνε τον κόσμο από ψηλά (χ2)

Είμαι από μικρός εδώ
Τόσα χρόνια κουβαλάω της Αθήνας τον ήχο
Είμαι από γερό σκαρί για αυτό σκάω και δεν σπάει το κεφάλι στον τοίχο
Έχω ζήσει και έχω δει μα με ακούνε μικροί και προσέχω τον στοίχο
Αν επιτυχία είναι αυτή, να ραπαρω στην πλατεία τότε να μην πετύχω
Άμα θέλουνε το μπιτ το ‘χω πάρει απαγωγή λες και δεν ζητάω λίτρα
Στην δεκελειας ξημερώματα χώνω ραπ και πίνω ληδρα
Όπως τότε πάλι το κάνα έτσι μου μαθαν την νύχτα
Απ την νέα Φιλαδέλφεια σπίτι μου μάνα μου πόλη μου αλήτες στο απέραντο
Λόγο πια δεν δίνω σε κανέναν μπρο
Έχω εμε να δω
Βλέπω να με θάβουνε απένταρο
Χέρια στο ταμπλό μπάτσε δεν μπορώ

Βγαίνω διψασμένος για ραπ
Με έχει μεγαλώσει το καλό το μπουμ μπαπ
Άμα παίξει στην tv σε σηκώνει απ το nap
Είναι η γκιλοτίνα που δεν ανήκει στο ταπ
Για αυτό θέλει skill
Φέρε άμα σου λείπω μα όταν παίζουνε μπάρες δεν σηκώνω το τηλ
Αυτό είναι το deal
Ξέρουν δεν το κάνω μόνο και μόνο για να μου πληρώνει το bill
Δώσαμε ποιότητα
Ο πιο λίγο mc μές την κοινότητα
Μάλλον ξέχασαν τον σεβασμό τους
Για αυτούς θα ξεχάσουμε την ενότητα

Πάλι μου μιλάς με δανεικά
Λόγια δεν καταλαβαίνω
Πάλι μ γεμίζεις το μυαλό με όλα αυτά που αποφεύγω
Που λέτε να αράζουν τα παιδιά
Μου παν θα γυρνάνε ως αργά να δούνε τον κόσμο από ψηλά (χ2)

Με αυτήν την μουσική παλέψαμε τα πάντα
Το κακό του κόσμου τους δαίμονες και τις θύελλες
Από τον χωρισμό του πρώτου έρωτα
Μέχρι τος αγκαλιές μας τις εφήμερες (νιώθεις)

Εχτές είδα έναν εφιάλτη με τρεις ύαινες
Η μια ήθελε φήμη η άλλη φράγκα η άλλη ίντριγκες
Εχτές είδα έναν εφιάλτη με τρεις ύαινες
Ότι κατάλαβες κατάλαβες μπρο
Συζητούσα με μια φίλη για τον πόνο του ‘αντίο’
Με μια φίλη συζητούσα για τις ανθρώπινες σχέσεις
Θυμάμαι μου είπε οι άνθρωποι αλλάζουν μόνο όταν το θέλουνε
Οι άνθρωπο δεν αλλάζουν αν τους πιέσεις

Στα καπάκια πήγα βρήκα έναν φίλο που θαυμάζω
Δουλεύει οικοδομή και φέρνει βόλτα όλα τα θέλω του
Δεν πουλάει δυστυχία σε γραμμάρια για να βγάζει στορυ διακοπές με την κοπέλα του

Χορεύουμε τα μπιτια σαν Ινδιάνοι γύρω γύρω γύρω γύρω γύρω απ το ποτάμι
Η ζωή είναι μικρή εγώ αχάριστος γιατι μόνο μια ζωή μαζί σου δεν μου φτάνει

Αφού σε νοιάζω μόνο εγώ αν ήξερες ποσό όμορφη σε βλέπω δεν θα είχες ούτε μια ανασφάλεια
θέλω να βλέπω το παίζει πίσω απ αυτό που βλέπω
Δεν με ψήνει το κολύμπι στην επιφάνεια

Ρωτάω τι μούτρα είναι αυτά και μου λες γαμησετα
Όποτε αράζουμε μου βάζεις την ίδια κασέτα
Ήρθε η ώρα το καλό παιδί να αρχίσει τα πακέτα
Βαλ τα όρια σου και αν δεν τα σεβαστούμε χαιρετά

Μην με ρωτάς για συναυλίες αδερφέ
Γιατί ξύνεις άθελα σου τις πληγές μου και είναι φρέσκιες
Δεν ψήνομαι να ραπάρω το οικογένεια και οι φίλοι μου να πρέπει να κάθονται σε καρέκλες

Το καλοκαίρι φορτωνόμαστε σε πλοία
Σουλατσάρουμε στο Αιγαίο σαν να κάνουμε κουπί
Δυο ώρες τώρα την κοζαρεις στο κατάστρωμα
Τι σου χει κάνει ρε μαλακα ποια ειναι αυτή

Μυρίζει νυχτολούλουδα και μπύρα από τα χνότα
Μην τους ακούς αυτή η πόλη είναι σπάνια
Εσυ μου έμαθες να ζω ναι εσυ
Μάνα μου Αθήνα μου παράνοια

Πάλι μου μιλάς με δανεικά
Λόγια δεν καταλαβαίνω
Πάλι μ γεμίζεις το μυαλό με όλα αυτά που αποφεύγω
Που λέτε να αράζουν τα παιδιά
Μου παν θα γυρνάνε ως αργά να δούνε τον κόσμο από ψηλά (χ2)