Δυο λόγια ψάχνω πάλι να βρω
στης μοναξιάς μου μένω τώρα το κενό.
Εδώ πάλι μένω μόνος να περιμένω
αν θα μπορέσω να σε κάνω να γυρίσεις.

Πόσο μου ‘χεις λείψει, μ’ έχεις εγκαταλείψει
ζω στον πόνο πάλι μόνος ση σιωπή.
Τη ζωή μου σου δίνω και τι θ’ απογίνω
με σε νοιάζει ξέρω εγώ.

Δε σε ξεπέρασα ποτέ μου
και τώρα μόνος μου παλεύω να σωθώ.
Για σένα δεύτερε εαυτέ μου
κάθε βράδυ λιώνω στο ποτό.

Κι αναρωτιέμαι που να είσαι
μες στα καλοκαίρια που περνάνε
κι όταν ο χειμώνας πάλι μπαίνει
οι πληγές σου πόσο με πονάνε.

Δυο λέξεις, δυο σκέψεις
κάτι να βρω, κάτι να πω να με πιστέψεις.
Πως πονάω, για σένα ρωτάω
που να σε βρω, να σου πω πως σ’ αγαπάω.

Δε σε ξεπέρασα ποτέ μου
και τώρα μόνος μου παλεύω να σωθώ.
Για σένα δεύτερε εαυτέ μου
κάθε βράδυ λιώνω στο ποτό.

Κι αναρωτιέμαι που να είσαι
μες στα καλοκαίρια που περνάνε
κι όταν ο χειμώνας πάλι μπαίνει
οι πληγές σου πόσο με πονάνε.