Είναι αλήθεια όταν σε γνώρισα
ήμουν χάλια ήθελα να πεθάνω
με δυο κουβέντες μια αγκαλιά
εκεί στο λόφο μ’ έκανες να ανοιχτώ
σαν φίλοι καρδιακοί, σαν εραστές παλιοί
το ζούσαμε κι οι δυο.

Εκείνη δουλεύει ως αργά και τα βραδιά
εγώ της πηγαίνω γλυκά και τσιγάρα.

Όνειρα κάνω όνειρα
πως ξυπνάμε και πάλι μαζί,
πως δε σ’ έχασα πως δεν πέταξα
μακριά σου μια ζωή.

Το καλοκαίρι μας κι αν πέρασε
εγώ θα το θυμάμαι για πάντα
και τα φιλιά μας στο νησί τον ήλιο
που έπεφτε μπροστά στο γκρεμό.

Εκείνη δουλεύει ως αργά και τα βραδιά
εγώ της πηγαίνω γλυκά και τσιγάρα.
Όνειρα κάνω όνειρα
πως ξυπνάμε και πάλι μαζί,
πως δε σ’ έχασα πως δεν πέταξα
μακριά σου μια ζωή.

Πόσα σου χρωστάω,
πόσο σ’ αγαπώ.