Η σκιά σου χίλια τρέχει
σαν τρελός τρέχω κι εγώ
δίχως σκέψη απελπισμένος
βλέπω Αιγαίο και βουτώ
Σε καινούργιο κόσμο μπαίνω
στου Νηρέα το βυθό
μα εσένα πάλι βλέπω
γι’ αυτό πελαγοδρομώ
(ρεφρέν) ―
Στις παλάμες σ’ είχα κλείσει
μα σε πήρε στρύμα
σε ποθύμησα να πάρει
και γυρίζω Αθήνα
Δυνατό το κύμα είναι
καπετάνισσα μου γίνε „
Η σκιά σου χίλια τρέχει
σαν τρελός τρέχω κι εγώ
στο βυθό πια δεν αντέχω
μια και δυο θα αναδυθώ
Μες στην πόλη ξαναβλέπω
τη σκιά σου να περνά
μαραθωνοδρόμος πάλι
στη δική σου γειτονιά