Την αγάπη μου γυρεύω, γυρεύω, γυρεύω να βρω ξανά
μες τα στενά, τα δειλινά
που να είναι ποιος να ξέρει, ποιος ξέρει, ποιος ξέρει παντού ρωτώ
και τον ουρανό, το γαλανό

Κάθε βράδυ τριγυρίζω, γυρίζω, γυρίζω μες τα στενά
με παράπονο σφυρίζω, σφυρίζω, σφυρίζω τα δειλινά
με παράπονο σφυρίζω, σφυρίζω, σφυρίζω τα δειλινά
κάθε βράδυ τριγυρίζω, γυρίζω, γυρίζω μες τα στενά

Το μικρό χλωμό φεγγάρι, φεγγάρι, φεγγάρι από ψηλά
δειλά, δειλά μου χαμογελά
και με μια χρυσή αχτίδα μου λέει την είδα καθώς γυρνώ
απ' τον ουρανό, το γαλανό

Κι έπαψα να τριγυρίζω, γυρίζω, γυρίζω μες τα στενά
και χαρούμενα σφυρίζω, σφυρίζω, σφυρίζω τα δειλινά
και χαρούμενα σφυρίζω, σφυρίζω, σφυρίζω τα δειλινά
κι έπαψα να τριγυρίζω, γυρίζω, γυρίζω μες τα στενά