Κάποια τρελή βραδιά χορού
αυτό συνέβη προ καιρού
την είδε κι ήτανε πνιγμένη στο γκερλαίν
κι άκουγε γύρω τα σαξόφωνα να κλαίν

Την κοίταξε ώρα πολλή
το βλέμμα του παρακαλεί
μα 'κείνη σ' άλλου ώμο γέρνει
κι εκείνος τα σοκάκια παίρνει

Μπροστά στην πόρτα της ο δόλιος ξενυχτά
και τα χαράματα ένα γράμμα της πετά

Πάολα, Πάολα
δεν σας ξέρω παρά τόσο λίγο
Πάολα, Πάολα
ας ήμουν μακριά μα πώς να φύγω

Πάολα, Πάολα
άλλονε κοιτάτε τώρα ερωτικά
κι άλλον αγκαλιάζετε
Πάολα, Πάολα γλυκιά.

Δεν τον επρόσεξε ποτέ
ήτανε τόσοι θαυμασταί
την ετριγύριζαν τα πλούτη, τα μπιζού
ήταν περήφανη, σκληρή μα και ναζού

Ώσπου βαρέθηκε κι αυτός
και μπρος στο σπίτι της σκυφτός
μ' ένα μαχαίρι χτυπημένος
πέφτει μια νύχτα ματωμένος

Μπροστά στην πόρτα της ο δόλιος ξεψυχά
και κάποιο γράμμα τσαλακώνει μοναχά

Πάολα, Πάολα
σκόρπισα το αίμα το φτωχό μου
Πάολα, Πάολα
στα χαλίκια του δικού σας δρόμου

Πάολα, Πάολα
πόσοι έρωτες και πόσοι θαυμασταί
μόνο εγώ δεν θα σας ξαναειδώ
Πάολα, ποτέ.