Αλύχταγε για μέρες της νιότης η φωτιά
παλεύοντας να κάψει τον κουρσάρο
που κούρσεψε ένα βράδυ του κόσμου την καρδιά
κι έσβησε την αγάπη σαν τσιγάρο

Βάζαν οι κοπελιές λεμονοθύμαρο στα μαλλιά
μέντα κανέλλα παίρνανε και φτιάχνανε φιλιά
τα αγόρια μάζευαν τις άγριες μυρτιές
τις δένανε με σκίνα και φτιάχνανε αγκαλιές

Σε άγρια μητάτα παγωμένα μακρινά
οι έρωτες κρυφτήκαν να σωθούνε
βέλη γεμίσαν την φαρέτρα τους ξανά
καινούργια αγάπη σάμπως ξαναβρούνε

Βάζαν οι κοπελιές λεμονοθύμαρο στα μαλλιά
μέντα κανέλλα παίρνανε και φτιάχνανε φιλιά
τα αγόρια μάζευαν τις άγριες μυρτιές
τις δένανε με σκίνα και φτιάχνανε αγκαλιές

Οι αρετές κρυφτήκανε άλλαξαν φορεσιά
να μην μπλεχτούν στου μίσους το υφάδι
φορέσανε και πάλι τα μαύρα τους φτερά
να μοιάζουνε και εκείνες με σκοτάδι

Βάζαν οι κοπελιές λεμονοθύμαρο στα μαλλιά
μέντα κανέλλα παίρνανε και φτιάχνανε φιλιά
τα αγόρια μάζευαν τις άγριες μυρτιές
τις δένανε με σκίνα και φτιάχνανε αγκαλιές