Μια συγγνώμη κρατάς
σε κλαδί από ελιά
και ξανά μου ζητάς
να ξεχάσω τα παλιά.
Ξαφνικός πυρετός
ο αέρας καυτός

Τριανταφυλλί σεντόνια
ανεξίτηλα στα χρόνια.
Στης Σελήνης το φως
Έρωτας χρυσός
Έρωτας διπλός

Δυο καρδιές βυσσινί
κι ένας κόμπος στο σχοινί.
Μου μιλάς, μου γελάς
ροδοπέταλα σκορπάς.
Κάποιες νότες γλυκές
και ξεχνάμε το χθες.

Στην καρδιά μου εσύ,
γεύση από παλιό κρασί.
Μια ματιά, δυο φιλιά
και ανάκατα μαλλιά.
Ματωμένη πληγή
δίχως τέλος κι αρχή.