Γεμίζω το ποτήρι μου και χάνεται το βλέμμα
Μόνο για το χατίρι μου και όχι πια για σένα
Την τύχη μου την στόλισα, με όσα λάθη βρήκα
Τη σκέψη μου ανηφόρισα επάνω σε χαλίκια

Ανοίγω βράχο να σε βρω
Το σώμα του μου μοιάζει
Μισός ουρανός, μισό ο στεναγμός
η μέρα σαν χαράζει

Βροχή σε όσους καίγονται με μνήμες περασμένες
Και ήλιο σ’ όλες τις καρδιές που ζούνε παγωμένες
Ένας κανόνας άγραφος το πάντα στο ποτέ μου
Και ένα γαλάζιο άβατο η θάλασσα σου Θέε μου