Ονειρο

έτσι σπασμωδικά κείτεσαι

σε μέρη ανήλιαγα

το κρεβάτι απέραντο

δίνη που σε ρουφάει ανάμεσα

εντός σου σήμαντρα τα σεντόνια τα λευκά

που γίναν κόκκινα κάποτε

κι από τότε αυτό το κόκκινο δεν παύει

χαροπαλεύει μέσα στα χρώματα

εσύ

κουκκίδα στο απέραντο