Υπάρχουν στιγμές κλειδωμένες στο χρόνο
που πάντα θα τρέχεις κοντά τους να ζεις
χωρίς το μετά θα ‘χει νόημα μόνο
γιατί δεν μπορείς καθαρά να το δεις

ίσως μπορεί και έφυγε όλη η ζωή
χαζές υποσχέσεις σε αταίριαστες σχέσεις
Μοιάζει η γη με κλουβί δε σου επιτρέπει
είναι οδηγός τα πρέπει
κι όλο φτου κι απ’ την αρχή.

Γυρνάς σιωπηλά κάθε βράδυ στο σπίτι
Μισείς τη στιγμή που γυρνάς το κλειδί
Εικόνες θαμπές και ο διαδρόμος κοίτη
Ξεβράστηκες τότε στου καναπέ τη στοργή"