Για της ελιάς σου το μαυράδι
όλος ο κόσμος πάει στον Άδη
και για τα κόκκινά σου χείλη
παίζουνε μαχαιριές οι φίλοι

Όταν μικρή μου σ' αντικρίζω
χάνουμαι, σβήνω, γονατίζω
κι εκεί στη τρέλα μου απάνω
μου 'ρχεται φονικό να κάνω

Χωρίς ποτέ να πιώ κρασί
ζαλίζομαι από μια ματιά σου
για πες μου τι πλάσμα είσαι εσύ
ανάθεμα στην ομορφιά σου

Μαυροματού, καμωματού
για πες μου τι πλάσμα είσαι εσύ
ανάθεμα στην ομορφιά σου

Κάθε χαμόγελό σου μοιάζει
σαν μέρα που γλυκοχαράζει
έγινα σκλάβος μ' αλυσσίδα
πρώτη φορά όταν σε είδα

Ένα φιλί σου φτάνει μόνο
να μου γιατρέψει κάθε πόνο
κι αν λίγο έρωτά σου θα 'χα
για μένα τι στον κόσμο τάχα

Χωρίς ποτέ να πιώ κρασί
ζαλίζομαι από μια ματιά σου
για πες μου τι πλάσμα είσαι εσύ
ανάθεμα στην ομορφιά σου

Μαυροματού, καμωματού
για πες μου τι πλάσμα είσαι εσύ
ανάθεμα στην ομορφιά σου