Σαν τον κακό ηθοποιό επάνω στη σκηνή
Που απ’ τον φόβο του τον ρόλο του μπερδεύει
Ή κάποιο πλάσμα βίαιο γεμάτο από οργή
Που η τεράστια δύναμη του τη δράση απαγορεύει

Έτσι και εγώ χωρίς εμπιστοσύνη ξεχνάω του έρωτα τα λόγια
Και από του έρωτα μου τη μεγαλοσύνη πάντα σκοντάφτω σε εμπόδια

Αυτά που έγραψα ας κυλήσουν ευχάριστα σε αυτούς
Στου στήθους μου οι λέξεις κήρυκες βουβοί
Που ικετεύουν για τον έρωτα ζητώντας αμοιβή
Τόση αμοιβή που η γλώσσα να εκφράσει δεν μπορεί

Μάθε να διαβάζεις του έρωτα μου τη γραφή απ’ τη σιωπή
Στου έρωτα την ευφυία ανήκει των ματιών η ακοή