Τι είναι η ζωή
μια βόλτα μικρή
Και για όσα δεν αντέχω, τι φταις κι εσύ

Να κοιμάμαι βαθιά
να γεράσω γλυκά
Μόνο αυτά ονειρεύομαι πια

Έχω μπροστά μου το παράθυρο που θέλω να κοιτάω
Μα αν με ρωτάς, δεν ξέρω ακόμα αν έχω μάθει ν’ αγαπάω
Το προσπαθώ μα μία πέφτω, μία σηκώνομαι ξανά
Τη μια τα πάντα τόσο δύσκολα, την άλλη τόσο απλά

Σε περιμένω να με αδειάσεις από τις μαύρες μου τις σκέψεις
Μα δεν το ξέρω αν μπορείς κι εσύ αλήθεια να πιστέψεις
Και μια σε βρίζω, μια σε θέλω, μια σε διώχνω μακριά
Και σαν τη μέρα της μαρμότας, σε λούπα παίζουν όλα αυτά

Τι είναι η ζωή
μια βόλτα μικρή
Και για όσα δεν αντέχω, τι φταις κι εσύ

Να κοιμάμαι βαθιά
να γεράσω γλυκά
Μόνο αυτά ονειρεύομαι πια

Δεν ξέρω αυτοί που δίνουν όρκους αν αλήθεια το εννοούνε
Μα τους ζηλεύω πια πολύ που οι όρκοι τους αρκούνε
Τη μια μου μέρα είμαι σίγουρη πως θέλω αυτό εδώ
Και την επόμενη σιχαίνομαι μπροστά μου να το δω

Είσαι η αγάπη μου, ή δεν είσαι, κάποιος θέλω να μου πει
Μα εσύ κουβέντα δε μου λες, μόνο αστεία και σιωπή
Κι όλο φοβάμαι να μη φύγεις, να μη φύγω ούτε εγώ
Κι έτσι ταυτόχρονα δεν είναι εδώ κανείς μας απ’ τους δυο

Τι είναι η ζωή
μια βόλτα μικρή
Και για όσα δεν αντέχω, τι φταις κι εσύ

Να κοιμάμαι βαθιά
να γεράσω γλυκά
Μόνο αυτά ονειρεύομαι πια