Το πώς περνώ απέναντι είναι δικό μου θέμα
δική μου η αλήθεια μου δικό μου και το ψέμα
Το πώς πατώ το βήμα μου τις πίκρες, τις χαρές μου
εσύ που λες πως μ’ αγαπάς για βρες το μου, για πες μου.

Πού βρίσκω την υπομονή
αναπνοή πού κλέβω
δικό μου έχω εγώ Θεό
κι αυτόν μόνο λατρεύω

Το πώς περνώ απέναντι είναι δικό μου θέμα
δική μου η αλήθεια μου δικό μου και το ψέμα
Κι αν στρίβω κι αν λοξοδρομώ κι αν φεύγω πάντα φτάνω
όσο ψηλά κι αν ανεβώ το δρόμο μου δε χάνω

Πού βρίσκω την υπομονή
αναπνοή πού κλέβω
δικό μου έχω εγώ Θεό
κι αυτόν μόνο λατρεύω