Νύχτα κοιτώ την πόλη
ολόφωτη στο βάθος
και τη ζωή μου όλη
που βάρυνε σαν λάθος
να φεύγει προς τα φώτα
τυφλή σαν νυχτερίδα
στις γειτονιές που πρώτα
σε γνώρισα και σ΄ είδα
…
Νύχτα, νύχτα,
νύχτα κοιτώ την πόλη,
νύχτα, νύχτα και τη ζωή μου όλη.
…
Νύχτα κι απόψε άδεια,
Τι έμεινε από σένα,
Τι έμεινε απ’ τα χάδια,
Τι έμεινε από μένα;
Έφυγε με τα φώτα
Κι η μέρα δεν χαράζει,
Νυχτώνει όπως και πρώτα
Μα ούτε που με νοιάζει.
…
Νύχτα, νύχτα,
νύχτα κοιτώ την πόλη,
νύχτα, νύχτα και τη ζωή μου όλη.