Ανθρωπάκια φτιάχνω,
ανθρωπάκια ξύλινα, απλά.
Άντρες να φυτεύουνε λουλούδια,
γυναίκες να θηλάζουνε μωρά.
Ανθρωπάκια φτιάχνω,
ανθρωπάκια καθημερινά.

Κάποιο βράδυ περιμένω
τ’ ανθρωπάκια μου αυτά
το τηλέφωνο να κόψουν,
το ηλεκτρικό να κλείσουν,
χαρτονόμισμα να σκίσουν,
μες στα τζάκια μας να κάψουν
εφιάλτες κι όνειρα σκληρά.

Ανθρωπάκια φτιάχνω
ανθρωπάκια ξύλινα, μικρά.
Κορίτσια να συνθέτουνε τραγούδια,
αγόρια να γελάνε σιγανά.
Ανθρωπάκια φτιάχνω,
ανθρωπάκια καθημερινά.

Κάποιο βράδυ περιμένω
τ’ ανθρωπάκια μου αυτά
το τηλέφωνο να κόψουν,
το ηλεκτρικό να κλείσουν,
χαρτονόμισμα να σκίσουν,
μες στα τζάκια μας να κάψουν
εφιάλτες κι όνειρα σκληρά.

Ανθρωπάκια φτιάχνω,
δικά σας να γίνουνε παιδιά
Αγόρια να δακρύζουν και κορίτσια,
παιδιά να τραγουδάνε δυνατά.
Ανθρωπάκια φτιάχνω,
ανθρωπάκια καθημερινά.
Απλά
Μικρά
Γερά
Ανθρωπάκια αυριανά.