Στο φως του φεγγαριού,
σα λύκος μοναχός χορεύεις τώρα ένα ζεϊμπέκικο βαρύ,
ουρλιάζει το κορμί και η ψυχή ταράζεται
σα νοιώθει ένα πρωτόγνωρο φιλί
και μόλις ξημερώνει μαζί με το αηδόνι
κλαις για τη χαμένη σου ζωή.

Aν είναι να μ' αγαπάς,
μισά και τρελά και κρυφά,
άσε με.
Αν είναι να με κοιτάς
να λιώνεις και να πονάς
πιάσε με.
Πιάσε με και κάνε με
να τρέμω από έρωτα
και πες μου ότι μ' αγαπάς

Στο φως του φεγγαριού,
ζητάς εξομολόγηση κι η αγάπη σου δεν πρέπει να φανεί,
ουρλιάζει το κορμί
και η ψυχή ταράζεται σαν πέφτει μια ομίχλη στη σκηνή
και μόλις ξημερώνει μαζί με το αηδόνι
κλαις για τη χαμένη σου ζωή.