Όλοι μου λένε Ιζαντόρα,
Είσαι θεά, μια οπτασία τρελή
Απ’ την Αμερική!
Κι εγώ μαζεύω όλα τα δώρα. Και χαιρετώ
Τα πλήθη μ' ένα φιλί.
Απ' την Αμερική!

Μα δεν κλείνουν οι πληγές,
τόσο εύκολα οι παλιές
Κι έτσι για να μην πεθάνω
χορεύω χορεύω.
Το Παρίσι δεν ξεχνώ,
την Αθήνα αγαπώ,
Τα κομμάτια μου μαζεύω
χορεύω, χορεύω.

Τόσα ταξίδια έχω κάνει,
κι όπου βρεθώ,
μπροστά μου ο θάνατος γελά.
Όλου του κόσμου η αγάπη δεν μου φτάνει.
Έχω κορμί ζωντανό, και μία τρύπα στην καρδιά.